Poniatowo to wieś położona ok. 3 km od Żuromina. Pierwszy tutejszy kościół wzmiankowano w XVI w., drugi w połowie XVII. Obecny wzniesiono w 1805 r. Konsekrowano go w 1807 r. Remontowany był w latach: 1861, 1971-72 i 1996 r oraz 2017-2019. Zwrócony jest prezbiterium na zachód.
Kościół jest konstrukcji zrębowej wzmocnionej lisicami, z zewnątrz oszalowany z olistwowaniem. Korpus wzniesiony został na planie prostokąta, prezbiterium jest węższe, zamknięte ścianą prostą. Przy nim od południa mieści się prostokątna zakrystia, a od północy kruchta. Od wschodu znajduje się parawanowa fasada z płytkim portykiem wgłębnym ujętym parą kolumn. W środkowej części zlokalizowana jest kruchta główna, po bokach dwa kwadratowe pomieszczenia: od północy kruchta boczna, od południa składzik. Nad nawą i prezbiterium jest dach dwuspadowy, kryty blachą. Na kalenicy, nad prezbiterium, znajduje się czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę – ażurowa, obita blachą, zwieńczona sterczyną z krzyżem.
Wnętrze jest trójnawowe, rozdzielone pięcioma parami okrągłych słupów. W nawie głównej i prezbiterium jest pozorna kolebka o łuku koszowym, w nawach bocznych zaś stropy płaskie. Na wysokości prezbiterium są loże kolatorskie. Chór muzyczny od wschodu wsparty jest na dwóch kolumnach.
Wyposażenie wnętrza: barokowy ołtarz główny (odrestaurowany w roku 2017) ze słynącym cudami obrazem Matki Bożej Bolesnej namalowanym na trzech złączonych ze sobą deskach o wymiarach 136 x 85,5 cm, w kształcie sześcioboku umieszczonego w owalnych ramach. Datę powstania malowidła historycy sztuki określają na pierwszą połowę XVII w., tj. przed rokiem 1645. Autor malowidła nieznany oraz ołtarze boczne: św. Franciszka z obrazem w zasuwie przedstawiającym Przemienienie Jezusa na Górze Tabor i ołtarz Serca Jezusowego z obrazem w zasuwie przedstawiającym patrona kościoła św. Wawrzyńca.
